Çok eski zamanlarda sık ağaçların olduğu ve kışların çok sert geçtiği bir ülke varmış. Bu ülkede bulunan ayılar her kış geldiğinde uykuya dalar ilkbahar geldiğinde ise kış uykularından uyanırlarmış. Bu şekilde kış mevsiminde yiyecek bulamadıkları için aç kalmaz ve hayatları tehlikeye girmezmiş.
Üç küçük yavrusu olan anne ayı her kış geldiğinde kış uykusuna yatmaları gerektiğini yavrularına anlatıyormuş. “Şimdi yaz yiyecek bulmak kolay ama kışın böyle kolay olmayacak. Ayrıca hava da çok soğuk olacak şimdi iyi beslenmeli ve zamanı geldiğinde de benimle birlikte uykuya dalmalısınız.” diyormuş. Yavrulardan ikisi annelerinin sözlerini dikkatle dinlerken içlerinden birisi ise annesinin bu sözlerinden hiç hoşlanmamış. O zaten uyumayı hiç sevmiyor, sürekli uyanık olmak ve oyun oynamak istiyormuş.
“Anneciğim ama ben uyumayı hiç sevmiyorum. Şimdi bile geceleri uyumayı gereksiz buluyorum. Ben kış uykusuna uyumasam olmaz mı?” diyormuş. Anne ayı bu sözlere çok gülüyor: “Olur mu öyle şey yavrum, bu bizim isteğimize bağlı bir şey değil doğanın döngüsü uymamız gerekiyor.” diyormuş. Anne ayı bu şekilde konuşsa da yavru ayının onu dinlemeye niyeti yokmuş.
Aradan günler geçmiş ve sonbahar gelmiş. Artık rüzgarlar sert esiyor, ağaçlar yapraklarını döküyor ve ayılar için yiyecek bulmak güçleşiyormuş. Anne ayı artık kış uykusu zamanlarının geldiğini anlamış ve üç yavrusunu alarak yuvasının içine girmiş. Onlara ninniler söylemiş, masallar anlatırken iki yavrusu ile birlikte kendisi de uyuyakalmış. Ama uyumayı sevmeyen yavru ayı uyumamış ve sessizce annesinin uyumasını beklemiş. Annesi uyuyunca yuvadan dışarı çıkmış ve oyununa kaldığı yerden devam etmiş.
O böyle oyun oynarken birden fırtına çıkmış. Rüzgar öylesine güçlüymüş ki küçük ayı yavrusunu adeta uçuruyormuş. Yavru ayı çaresiz hissederken annesini yanı başında bulmuş. Allah’tan anne ayı uykudan bir anlığına uyanmış da küçük yavrusunun yanında olmadığını görmüş ve onu aramaya çıkmış. “Ben seni bulmasam ne olacaktı, düşünsene yavrum. Her zaman sevdiğimiz şeyleri yapamayız bazen de sevmediğimiz şeyleri yemeli, yapmalı ve en önemlisi annemizin sözünü dinlemeliyiz ki büyümeliyiz.” diyerek yavrusunu da alarak yuvasına dönmüş ve kış uykusuna dalmışlar.
